Luutje de Waart
Afd. B
Luutje de Waart rust in een graf zonder steen, maar haar verhaal is bijzonder. Geboren op Marken, trouwde ze in 1936 met Cornelis Kes. Ze waren zeer gelovig en kerkelijk. Luutje was een lieve vrouw, en Cornelis, ook bekend als Kees, een vriendelijke man.
Rond 1937 verhuisden Luutje en Cornelis naar de polder, waar veel werk was. Cornelis werkte als landbouwer en bij de cultuur. Hun buren waren families uit dezelfde regio, zoals Van Zunderen, Adriaanse, Hofmeijer, Schuitema, Luiten en Van Oers.
Hun enige kind werd aangegeven in Medemblik, omdat een deel van de polder onder deze gemeente viel en het andere deel onder Wieringen. Het gezin woonde aan de Sternstraat 28 in Wieringerwerf. Op 14 april 1945 overleed Luutje op 34-jarige leeftijd. Haar begrafenis, gepland op 17 april, kon vanwege de onderwaterzetting niet doorgaan. Ze werd achter in de tuin begraven onder het aardbeienbed, met toestemming van de gemeente. Dit was een traumatische ervaring voor de familie. Intens verdrietig keerde Cornelis met hun kind te voet terug naar Marken. Volgens sommigen is haar lichaam later weggespoeld. Na de tweede drooglegging in augustus werd zij opgegraven en herbegraven op de algemene begraafplaats in Middenmeer.
Luutjes vader, Jaap de Waart, kwam met dochter Trijntje naar de Wieringermeer voor de begrafenis, maar moest haastig vertrekken. Trijntje fietste met een kind achterop terug naar Marken. Tijdens hun terugreis bloeide het koolzaad, een zee van geel. Waarschijnlijk reisden Lobbetje en/of Sijtje met hen mee. Cornelis keerde niet meer terug naar de polder en hertrouwde later met Maritje Altena.
[1] Kroniek 91 blz. 26-27
Alleen maar verdriet.
Door Rein Koolen
[2]Privé archief Ina Hoogenbosch.
