door Janneke Blijdorp, najaar 2011 Polder ooit oneindig wassend water, bedwongen en gestold tot vruchtbaar hoekig land Golven die nooit echt geheel verdwenen: ze zijn verankert in de genen van boeren, akkers en de klei Ondanks mechanisatie, kunstmest, chemicaliën, de strijd om de vooruitgang, gericht op maximaal gewas, de kreken in het landschap bleven zeggen hoe het was. Het water in het land, dat bleef zich
’t Brein achter dit fórmidabel vakmanschap kan tevreden, vanaf zijn voetstuk, neerzien en terugkijken over zijn waterbouwkundig project ooit uitgevoerd Een waterkering, omringt met groene en sterke dijken 89jaar ligt de Zuiderzeepolder nu droog ‘t Land werd ontgonnen, en de toekomst lag klaar Een volk dat leeft en bouwt aan zijn toekomst De Wieringermeerpolder officieel nu 89jaar Verledentijd en tevens actueel tegelijkertijd De geschiedenis van de Wieringermeer te belichten Baanbrekende
Het was geen doelloze winterwandeling die me achterop de kavel bracht. Een vlucht zwanen was neergestreken in de nog jeugdige wintertarwe. De vogels genoten van het frisse groen en van de resten van de suikerbieten. Begrijpelijk dat wel; maar mijn boeren aard dwong me om die witte vrienden te gaan vertellen dat er verderop in de polder nog veel meer lekkers te vinden was. Onder licht protest aanvaardden ze mijn
Het was een gedenkwaardige dag, de 28e mei van het jaar onzes Heeren 1932. Het doodsvonnis stond voltrokken te worden aan haar, die Nederland veertien eeuwen niets dan goed gedaan had. Neerlands eerste minister hield de lijkrede. Grote, sterke kerels, vissers, stonden er als geslagen bij te kijken. Die wisten de betekenis, in heel haar omvang, van dit alles. En wat er in hen omging op dat ogenblik, was niet
Ons Genootschap heeft veel te danken aan Wil Datema. Een rode draad in zijn bezigheden voor de gemeenschap was onderwijzen en schrijven. Wil heeft talloze artikelen geschreven. En hij was een verdienstelijk dichter. Lees zijn biografie en het gedicht 75 jaar Wieringermeer. Willibrordus Johannes, Wil Datema Wil Datema is de polder altijd trouw gebleven! Geboren in Slootdorp, 7 juli 1940 Overleden in Middenmeer, 14 mei 2018 Van 2000 tot 2010
Wieringerwerf, 3 maart 2018 – Film Toen eerde de honderdste geboortedag van de Zuiderzeewet uit 1918 met een serie unieke, zeldzame films over de voormalige Zuiderzee. Ook werden enkele gedichten voorgedragen. Zoals Wieringen 2 van Judith Herzberg. Judith Herzberg [* 1934] WIERINGEN 2 Er groeide niets hoogs, niet hoger dan gras. Tussen de halmen renden de kevers. Als het woei was er niets dat de wind kon bekeren.
Wieringerwerf, 3 maart 2018 – Film Toen eerde vandaag de honderdste geboortedag van de Zuiderzeewet uit 1918 met een serie unieke, zeldzame films over de voormalige Zuiderzee. Ook werden enkele gedichten voorgedragen. Zoals In het hart van eens een zee. Een gedicht van Gerard Beense. Bij de plaatsing van het door Piet Semeijn Esser vervaardigd standbeeld van Cornelis Lely aan de kust van Lelystad In het hart van eens een zee Hier
Wieringerwerf, 3 maart 2018 – Film Toen eerde vandaag de honderdste geboortedag van de Zuiderzeewet uit 1918 met een serie unieke, zeldzame films over de voormalige Zuiderzee. Ook werden enkele gedichten voorgedragen. En een grafrede. Door activist Eibert den Herder. Bij de teraardebestelling van de Zuiderzee. Eibert den Herder (1876 – 1950) Het was een gedenkwaardige dag, de 28e mei van het jaar onzes Heeren 1932. Het doodsvonnis stond voltrokken te
Wieringerwerf, 3 maart 2018 – Film Toen eerde vandaag de honderdste geboortedag van de Zuiderzeewet uit 1918 met een serie unieke, zeldzame films over de voormalige Zuiderzee. Ook werden enkele gedichten voorgedragen. Zoals De dijk. Een gedicht van Jan Engelman. DE DIJK De dijk ligt tussen land en water met palen en basalt hier ligt hij nu hier ligt hij later totdat de aarde valt. Hij is gestegen uit de vloeden
Wieringerwerf, 3 maart 2018 – Film Toen eerde de honderdste geboortedag van de Zuiderzeewet uit 1918 met een serie unieke, zeldzame films over de voormalige Zuiderzee. Ook werden enkele gedichten voorgedragen. Zoals Over de Afsluitdijk van Arjen Boswijk. OVER DE AFSLUITDIJK We reisden in de jaren zestig samen met een kleine bruine koffer naar Den Helder in het westen Mijn vader zei we zullen tussen water rijden het zout ligt