Een bijzondere grafzerk met drie personen. Wie zijn zij en wat is het verhaal achter deze personen. We krijgen hulp van kleindochter Joke v Leijden-Kistemaker zij reikt ons gegevens aan.
Gijsbert Pieter kwam in 1938 op de pacht boerderij aan het Wagenpad 1 samen met zijn gezin . Ze konden de boerderij pachten omdat er plannen waren voor de aanleg van de E10 nu A7. Zij gaven de naam “Krabbenhof” aan de boerderij, vanwege de vele krabben die
er geleefd hebben toen de Wieringermeer nog zee was. H.W.W. (1913) Langs de Zuiderzee. DLN 18: 282-286
Gijsbert is getrouwd met Catharina Westerdijk uit Middelstum op 12 maart 1919 gemeente
Kantens.
Gijsbert werd in 1891 geboren in de Haarlemmermeer als zoon van een landbouwer. Zijn vader, Klaas Kistemaker, had daar een landbouwbedrijf en was een gerespecteerd man. Na zijn lagere school en opleiding besloot Gijsbert zijn geluk elders te beproeven. Zijn broer volgde hun vader op, zoals toen gebruikelijk was. Gijsbert vond werk in de Biesbosch als bedrijfsleider op een groot akkerbouw- en veeteeltbedrijf van honderden hectares. Dit bleek niet helemaal wat hij zocht, en in 1938 solliciteerde hij naar een akkerbouwbedrijf in de Wieringermeer. Hij kreeg de baan en verhuisde met zijn vrouw en drie kinderen naar de Wieringermeer.
In het nieuweland vond Gijsbert zijn plek en kon hij zich volledig ontplooien. Hij was diep religieus en werd ouderling van de Hervormde Kerk. Daarnaast was hij twintig jaar voorzitter van de afdeling Holl. Mij. van de Vereniging voor Bedrijfsvoorlichting en bekleedde hij voorzitterschappen bij diverse landbouwscholen. Later werd hij ook secretaris van de Drie Gezamenlijke Landbouworganisaties in de Wieringermeer. Na de onderwaterzetting van 17 april 1945 zette hij zich onvermoeibaar in voor de wederopbouw en speelde een sleutelrol in het helpen van boeren om hun werk te hervatten. Voor zijn vele verdiensten werd Kistemaker geëerd met een koninklijke onderscheiding als Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Overdracht
Hij was een behulpzaam en integer mens, meelevend en altijd bezig om partijen op een zeer diplomatieke manier tot elkaar te brengen. Een ware vechter voor alles wat hij belangrijk vond, iets wat hij ook in zijn privéleven liet zien. Op 1 mei droeg hij de boerderij over aan zijn zoon Klaas. Gijsbert bleef actief en ging halve dagen werken bij het Boekhoudkantoor HMvL (nu Accountantsbureau) als bedrijfseconomisch medewerker in Middenmeer. Dit werk, dat hij veertien jaar met veel inzet en passie deed, was een grote hobby voor hem. Hij werkte nauw samen met de Landbouwvoorlichtingsdienst en leverde een waardevolle bijdrage aan de akkerbouw in de Wieringermeer en omgeving. Gijsbert overleed op 25 augustus 1979 op 88-jarige leeftijd in Hoorn.
Een veelzijdig persoon
Zoon Klaas trouwde met Annie Winkel en zij kregen drie kinderen, die op de grafsteen staan vermeld. Hun oudste zoon Ben, die een tragisch ongeluk had in Rockport, VS, wordt ook op de grafsteen genoemd. Klaas werd geridderd in de Orde van Oranje-Nassau en was 25 jaar voorzitter van de Boerenleenbank-Rabobank. Hij zat in het bestuur van Agrico, was gouverneur en voorzitter van de Rotary, en erelid van RC Hoorn Fellowship of Gardening. Hij leidde de jeugdcommissie, richtte de Rotary in het verleden op en later de Probus in Wognum. Hij ontving de Paul Harris-onderscheiding, vernoemd naar de oprichter van de Rotary. Na zijn actieve loopbaan studeerde hij Engels en werd tolk. Klaas was ook voorzitter van het Nut, het Optimistenkoor en Slachtofferhulp. Daarnaast schreef hij een levensboek.
Herdenkingssteentje bij graf van Gijsbert Simon Kistemaker. Annie en Klaas Kistemaker
Samen met zijn echtgenote Annie hebben zij voor haar ouders, die in het verzet hebben gezeten, een gedenksteen gerealiseerd.