BAKKERIJ DE JAGER IN SLOOTDORP.
Dhr. Doede de Jager heeft van 1960 tot 1988 een bakkerij annex brood- en banketwinkel gerund aan de Pr. Bernhardweg te Slootdorp.
Doede is een echte Fries, geboren te Joure in 1931 en opgegroeid in Tzum. Zijn vader was daar agrarisch medewerker. Doede echter koos voor de opleiding tot bakker. Hij heeft 6 jaar een bakkerij gehad in het plaatsje Go?nga, vlak bij Sneek.
Hij kwam op 3 oktober 1960 samen met zijn vrouw Janny en 3 kinderen naar Slootdorp. Hij nam de bestaande bakkerij over van Henk Buwalda (neef van de Buwalda’s te Wieringerwerf).
Er waren toentertijd 2 bakkers in Slootdorp, t.w. Bakkerij Koorn op de Brink en Bakkerij De Jager aan de Pr.Bernhardweg. De bakkerij aan de Pr. Bernhardweg is altijd bakkerij geweest. Begonnen door bakker De Graaf en na enkele jaren voortgezet door bakker Ten Kate. Daarna is Bakkerij Buwalda daar ingekomen en in 1960 heeft Doede de Jager het gekocht van Buwalda. Twee zonen van Doede, Siebe en Gerard, zijn daar in 1988 mee verder gegaan en in 1993 werd de zaak overgenomen door de jongste broer van Doede, dhr. Siebe de Jager en zijn vrouw Tettje.
Naast de bakkerij zat vroeger zadelmakerij Van Wijk. Daarnaast was nog een woonhuis(je). Daar woonde de wed. Van Oers met haar 2 dochters en een of meerdere kostgangers. Die kostganger(s) sliep(en) boven het pand van Van der Kooi, die op de hoek zijn winkel had.
Later toen van der Kooi dat woonhuis(je) bij de winkel wilde betrekken is mevr. Van Oers boven de winkel gaan wonen. Er is nog steeds een woonhuis boven de winkel van Van der Kooi. Van Wijk is later verhuisd naar Wieringerwaard en in de winkel van Slootdorp kwam Braak. Die is later naar Middenmeer gegaan om samen met zijn broer Braaks Zeilmakerij te vormen. In 1973 is het pand van de zadelmakerij / zeilmakerij bij de bakkerij gekomen. De zadelmakerij werd het woonhuis van de fam. De Jager en het voormalig woongedeelte kwam bij de winkel.
Na deze ingrijpende verbouwing was in 1974 de heropening van de nieuwe zaak. Doede begon in 1960 met 2 man personeel en dat groeide in de loop van de jaren uit tot 6 man personeel. Vier mensen in de bakkerij en twee in de winkel. In 1977 kwam er nog een winkel bij in Medemblik en later ook een in Wognum.
In de beginjaren werd er nog alle dagen gevent en ging hij met de broodkar langs de deur. In het dorp ventte Doede de Jager zelf en in de buitengebieden deed Hotze Bottema dat. Doede had soms erg veel moeite met het venten. Hij voelde dat als bedelen; als mensen niets wilden kopen en op het laatste moment een beetje uit de hoogte zeiden: Doet u dan maar een rol beschuit. “Ik ben toch geen voddenman”, ging het dan meermalen door zijn hoofd. Maar het gebeurde ook andersom. Mensen die nogal uit de hoogte deden toonden bij ziek en zeer wel weer oprechte belangstelling.
In die jaren (1960 – 1970) mocht je niet meer na 18.00 uur langs de deuren gaan. Daar werd door de politie streng op gecontroleerd. Maar de Co?peratie mocht dat weer wel, want die verkochten ook levensmiddelen. Dat stak wel een beetje.
Doede de Jager was in 1960 de eerste bakker in de Wieringermeer met een broodsnijmachine. In de jaren ’70 kwamen daar nog meer machines bij. Zoals in 1974 een wagenoven; dit is een oven waar 2 karren (met ieder 130 broden) tegelijk in de oven konden worden gereden. Deze werd van lieverlee aangevuld met een afweegmachine, een rijskast en een opbolmachine. Hij begon ooit met 20 zakken meel en aan het eind waren dat 80 zakken meel.
Ook al waren er (bijna) overal machines voor, het (nog warme) brood moest toch handmatig uit de broodblikken gehaald worden. En dat leverde soms “verbrande ” vingers op. Zo ook bij de geboorte van de jongste zoon. Dat was op een nacht van vrijdag op zaterdag. Dr. Bus? was er al, maar de bevalling liet nog even op zich wachten. ‘Ik ga wel even helpen in de bakkerij’, zei Bus?, maar “brandde” zijn vingers bij het aanpakken van de warme broden. ‘Nu kan ik u niet meer helpen’, zei hij bij terugkomst aan het bed. Gelukkig is de geboorte van zoon Jan toch goed afgelopen.
Bakker Doede de Jager had ook zijn specialiteiten. Dat waren zijn overheerlijke oranjekoek, abrahams en gevulde koeken. Deze lekkernijen gingen het hele land door. De klanten kwamen vanuit heel Noord-Holland.
Doede heeft altijd met plezier in de bakkerij gewerkt. Hij kwam altijd fluitend zijn bed uit, hoe vroeg dat soms ook was. Na zijn arbeidzaam leven is hij met zijn vrouw Janny gaan wonen in de Dr. Harm Smeengestraat en nu wonen zij alweer enkele jaren heel tevreden in Lelypark.
Maaike van Keulen.