Cor v Zoonen
Afd. D
Tijdens de oorlog studeert Cor van Zoonen elektrotechniek in Alkmaar. Hij kiest niet, zoals zijn vader, voor ‘het hout’, maar voor ‘de metaal’ – dat is zijn passie. Het is bijzonder dat hij kan studeren, want veel van zijn vrienden worden naar Duitsland gestuurd voor dwangarbeid. Hij heeft geluk, omdat hij onmisbaar is bij het pompstation van het Provinciale Waterleiding Net in Bergen, waar hij overdag werkt. Hierdoor hoeft hij niet in Duitsland te werken. Hij is verantwoordelijk voor het drinkwater in de kop van Noord-Holland. Hij woont met zijn ouders in Schoorl, en dankzij zijn baan mogen ze daar blijven, terwijl andere bewoners moeten vertrekken vanwege Duitse verdedigingswerken.
Een neef, smid in het Joods Werkdorp in Slootdorp, wijst hem op de Domeinen, die land uitgeven en boerderijen beheren. Na de onderwaterzetting moeten veel gebouwen van elektriciteit worden voorzien, wat hem op het lijf geschreven is. Hij gaat op een woonboot in Slootdorp wonen, behaalt zijn nijverheidsakte en begint voor zichzelf. Hij legt talloze lichtnetten aan, later gevolgd door waterleidingen en gasinstallaties. Hij blijft bijleren en start in 1953 een eigen installatiebedrijf in Slootdorp. Later neemt hij een warenhuis over van de familie Posthumus op de hoek van de Sternstraat en Grand Pré Molièrestraat in Wieringerwerf, waar hij witgoed en speelgoed verkoopt. Daarnaast is hij zanger bij operettevereniging Thalia, actief in de zakenclub en middenstandvereniging, speler en bestuurslid bij voetbalclub Flevo, en lid van de landelijke selectiecommissie voor het Nederlands elftal.
[1] Kroniek 33 blz. 10-11
door Wil Datema
Boek ‘Stilte van een begraafplaats’ door Ina Hoogenbosch-Glas