In de jaren dertig van de vorige eeuw, toen de polder net droog was gevallen heeft de heer Braat onderzoek gedaan en vond resten van het voormalige dorpje Gawijzend uit 1000- 1200. In die hoek zijn heel veel scherven en de restanten van zes sarcofagen /kisten van Duits roodsteen gevonden, een met afgesleten dekstenen die versierd zijn met kruisen, kromstaven en geometrische ornamenten. Daarin werd onder meer een ovale zegel van Wieringen uit 1319 gevonden. Deze zijn te vinden in het West Fries museum te Hoorn.
De contouren van het voormalige, waarschijnlijk houten kerkje met veel tufsteen, middeleeuwse reuzenmoppen, kon je nog duidelijk zien. Het was een zaalkerkje zonder Apsis, dit is een halfronde, of veelhoekige, nisvormige ruimte in een kerk. Er was geen toren. Waarschijnlijk uit 1100 Almersdorp wat iets verder lag is ook opgeofferd aan de grillen van de natuur. Gawijzend is een verdwenen dorp dat even ten noorden lag van Aartswoud, in wat later de Wieringermeerpolder is geworden. Het dorp dat ook wel Gouwsend, Oude Gawijzende en Gonsende wordt genoemd, werd in 1334 verwoest bij een storm op de Zuiderzee.
Dankzij de stijgende zeespiegel moest steeds meer land worden prijsgegeven. Ten zuiden van Gawijzend werd daarom in 1334 een inlaagdijk aangelegd. Deze maakt nu nog deel uit van de Westfriese Omringdijk. De oude dijk ten noorden van Gawijzend begaf het tijdens de Sint-Clemensvloed van 1334 en verdween later in zijn geheel. Bij latere opgravingen,op de plek van waar Gawijzend was, werden enkel grondsporen van huizen in het dorp over een lengte van 200 meter gevonden.Het dorpje lag aan de Leczatergaweg, die waarschijnlijk heette naar de bewoners aan het riviertje de Leek, de Leczaters (ga, betekend buurtschap) de weg bestaat nog als de Gouw, waaraan Sijbekarspel, Benningbroek en Midwoud liggen.
Gawijzend werd net als in de buurt gelegen Almersdorp opgegeven. Gawijzend verdween rond 1350 geheel onder het water. De bewoners kregen gelegenheid zich te vestigen in de buurt van Valkoog. Almersdorp daarentegen liep destijds niet geheel onder en werd later ook herbouwd. Pas rond 1548 verdween ook Almersdorp
Er zijn scherven van Haakoorpotten gevonden uit het export gebied van Pafrath Duitsland. Deze potjes stonden in het vuur en hadden een bolle bodem. Daarnaast zijn er scherven gevonden van Pingsdorfer aardewerk ook uit Duitsland en Ringelooraardewerk. Er was een levende handel in die potten.
Op deze plaats, daar waar nu de kassen worden gebouwd is heel veel martiaal gevonden zoals u kunt zien. Er worden nu nog steeds scherven of ander materiaal gevonden maar dit wordt rustig onder de grond geschoven opdat het werk moet doorgaan. Zelfs in de periode dat hier weer water was in de zestiende en zeventiende eeuw was er genoeg leven.