Familie Nauta vertelt
Vader en moeder leerden elkaar kennen als buurmeisje en buurjongetje. Ze zijn in Friesland geboren, hij in Heeg en zij in Koudum. Zij leerden elkaar kennen in Jutrijp. Moeder moest al vroeg helpen thuis omdat haar moeder jong was overleden. Ze had nog acht broertjes en zusjes. Het was een moeilijke tijd, crisistijd. Vaak moest ze bij andere boeren de koeien melken. Voor doorleren was geen tijd en geld. Tot haar trouwen heeft onze moeder op de boerderij thuis gewerkt. Vader had geen werk en zocht het werk in de Wieringermeerpolder. Ze konden bij hun zwager in een noodwoning komen wonen aan de Dolfijnweg. Ze zijn toen getrouwd in 1937 en daags daarna zijn ze op de fiets de Afsluitdijk over gegaan, dat was hun huwelijksreis. Een enorme tocht was dat toen. Hun schoonzuster had het huisje alvast ingericht zodat ze er meteen in konden trekken. Ondertussen waren er al drie kinderen.
Gemengd bedrijf aan de Oosterkwelweg
Vader was gespecialiseerd in de veeteelt, toch solliciteerde hij bij de Wieringermeerdirectie voor een gemengd bedrijf. In 1940 kregen zij het verlossende antwoord en konden intrekken op een boerderij aan de Oosterkwelweg. Het ging niet zo gemakkelijk er ging een strenge selectie aan vooraf. Ze kwamen alles controleren thuis en later werd je door de hoge heren ook nog in de gaten gehouden. Het was hard werken, 72 uur werken voor twee tientjes. Maar er was wel altijd eten op de plank.
Oorlogsjaren
De oorlogsjaren was een donkere periode in hun leven. Er werd gedurende die tijd onderdak geboden aan de mensen van buiten de polder en er moest dan veel gekookt worden. De mensen kwamen per fiets of gewoon lopend bij vader en moeder aan. Grote pannen met tarwepap en de volgende dag grote pannen met snert. Soms stonden de mensen al met een schoteltje of kommetje te wachten. Ze wisten precies waar ze moesten zijn. Helaas zat ook de zwarte handel er tussen. Ze zijn eenmaal bestolen, iemand had erwten gestolen en vader wist wie dit gedaan had. Toch waren ze blij dat ze dit hebben kunnen doen.
Onderwaterzetting
De onderwaterzetting bracht nare herinneringen voor hen mee. Ze hadden onderdak gevonden in Wervershoof en daarna is het gezin naar Friesland getrokken met de boot vanuit Medemblik. Omdat het gezin groot was, werden de kinderen ondergebracht bij diverse familieleden. Dit heeft moeder helemaal niet leuk gevonden ze rilde ervan als ze het er weer over had. Eind 1945 kwamen ze terug maar nu op Wieringen. Het woonhuis van de boerderij was nog niet hersteld. Begin 1946 trok het hele gezin weer in de boerderij, nu in de schuur. Deze was omgebouwd tot woonhuis. Pas in 1952 konden ze weer het woonhuis betrekken.
Verteld door: familie Nauta
Periode: 1937- 1948
Plaats: Wieringerwerf
Geschreven door Ina Hoogenbosch-Glas.