Verteld door: Piet Kistemaker
Plaats: Wieringerwerf
Onder een baas werken viel niet mee, als je altijd als zelfstandige hebt gewerkt.
Het dorp werd groter er waren meer straten bij gekomen die weer klandizie brachten. Als enige melkman in het dorp begon de zaak goed te lopen. Er waren nog enkele zaken waaronder die van Harms, later Mellema, de supermarkt CO-OP en v. d. Meer en de bakker. In 1962 namen we de zaak over van vader en moeder. Jannie hielp mee in de winkel. De zaken gingen goed door de groei van het dorp. Het venten langs de deuren ging eerst nog met de bussen en later is dit een tank met een tapkraan geworden. De mensen konden hun bestelling plaatsen die later dan meegenomen werd. Het was heel hard en lang werken.
Mijn broer had ondertussen een zaak in Kreileroord. Hij ging de boeren langs rond Kreileroord tot aan de Schelpenbolweg. Omdat ik van mijn dertiende als bij de mensen aan de deuren kwam was ik een vertrouwd gezicht geworden. Zo hielp ik de vrouwen met de afwas of tilde ik de wasketel van het vuur om in de wasmachine te gooien. De dames vertelden mij veel en dan moest ik ze weer helpen. Nu nog praat ik gemakkelijker met vrouwen dan met mannen. Die waren in die tijd weg; te werk.
Er gebeurden ook trieste dingen, een daarvan was op een woonboot hier in het kanaal. Achter de Katholieke kerk lagen allemaal woonboten. Op een er van woonde Heert de Jong. Zijn vrouw was op 34 jarige leeftijd overleden en dat heeft een grote indruk gemaakt op mij. Ze hadden drie kleine kinderen. Heert was helemaal ontdaan want wie zorgt er voor zijn kinderen. Gelukkig is hij weer getrouwd en is het goed gekomen, dit vergeet ik nooit. Die boten zijn weer uit het beeld verdwenen. De ontwikkeling van het dorp stond niet stil en ook het winkelbestand groeide en groeide. We hebben veel tijdelijke hulpjes gehad. Henk Staal, Arie Lastdrager, Tiny Glas, David en Sjakie Lauwerse zijn enkele die me te binnen schieten. Ze bleven soms maar drie maanden.
In de jaren zestig gebeurde het regelmatig dat er ’s avonds na sluitingstijd nog wat achterom gehaald werd. De klanten waren wat vergeten en kwamen dan via de achterdeur het artikel halen. Dat kon toen in die tijd. In de jaren tachtig kwam de grote supermarkt en zagen wij dat het steeds moeilijker werd om het hoofd boven water te houden. We maakten er een delicatessenzaak van met o.a. diverse noten. In de supermarkt verkochten ze de Edammer kazen voor de helft van het geld, daar konden wij niet tegenop.
We besloten om te stoppen nu het nog kon. Waren we langer doorgegaan had er misschien een faillissement in gezeten daar hadden we geen zin in. Jannie is begonnen met een sigaren en sigaretten zaak omdat de sigarenboer Mellema opgekocht was door de supermarkt. Zelf ging ik te werk in de plasticfabriek met van Leeuwen als baas. Het viel me niet mee. Later was ik beheerder in de sporthal, maar ook dit liep niet. Ging niet met plezier naar het werk. Ik ben toen in de ziektewet geraakt. Het valt niet mee om onder een baas te werken als je altijd zelfstandig bent geweest.
Geschreven door: Ina Hoogenbosch-Glas