Periode: 1976-2010
Verteld door: Maaike van Keulen – Wittebrood
Plaats: Slootdorp
Ik , Maaike van Keulen – Wittebrood, ben geboren in 1945 in de Beemster, één van de mooiste polders, (die staat niet voor niets op de UNESCO lijst van Werelderfgoederen) en ben verhuisd in 1976 naar de Wieringermeer, de eerste en enige en mooiste Zuiderzee polder. Met andere woorden: ik een echt polderkind.
Toen wij (mijn man en ik) in december 1976 van Purmerend naar Slootdorp verhuisde, had ik nog nooit van Slootdorp gehoord. De Wieringermeer kende ik van naam en was ooit met mijn vader een keer in Wieringerwerf geweest. Daar hield mijn kennis van de Wieringermeer ook wel mee op. Het was zelfs zo erg, dat ik niet eens wist dat de Wieringermeer in de oorlog onder water was gezet. Daar had ik nog nooit van gehoord. Alle verhalen over de onderwaterzetting, hoorde ik van mijn buurvrouw, mevr. Hoitink. Zij kon daar heel interessant over vertellen.
Ik heb mij vanaf het eerste moment thuis gevoeld in Slootdorp. Wat mij bijzonder trof en ook heel erg verbaasde was dat men mij gedag zei. Maar dan ook iedereen; groot en klein, jong en oud. Alsof ik er al jaren woonde en een bekende was, terwijl ik er nog maar net woonde. Dat vond ik (en vind ik nog steeds) heel erg leuk. Toen ik laatst met een aantal vriendinnen aan het fietsen was en er wederom iedereen gedag zei, vroegen ze mij verbaasd: Ken jij al die mensen?. Nee, zei ik, maar het is hier een heerlijke gewoonte om iedereen te groeten. Ik hoop dat alle nieuwe Slootdorpers deze fijne gewoonte overnemen.
Op het moment dat wij in Slootdorp kwamen wonen (wij wonen in het vroegere postkantoor in de Kerkstraat) was de middenstand nog heel uitgebreid. Er waren veel winkels, een bank een postkantoor (toen aan de Brink), een melkzaak, bakkerij, groentewinkel, slagerij, 2 kruidenierswinkels, 3 kerken, 3 lagere scholen en een kleuterschool voor alle kinderen van allerlei gezindten. Kortom, er was veel te beleven in Slootdorp in de 70er jaren van de vorige eeuw. Ik ben zelfs nog een keer verdwaald in Slootdorp. Ik liep over de achterpaadjes en wist niet meer waar ik was en wist ook niet welk paadje bij welke straat hoorde.
Wat winkelbestand betreft is er veel verdwenen, maar ook weer voor teruggekomen. Alle aparte winkels zijn nu verenigd in ??n moderne supermarkt. Ik woon hier nu 33 jaar en woon nog steeds naar mijn zin. Onze kinderen zijn uitgevlogen en door studie in de stad gaan wonen. Ik doe veel vrijwilligerswerk, heb in diverse besturen gezeten en heb bijna 30 jaar de dorpskrant van Slootdorp van kopij en tekst voorzien. Jammer, dat dit informatieboekje niet meer wordt gemaakt.
Het is heel plezierig wonen hier in Slootdorp.
geschreven door: Maaike van Keulen – Wittebrood