Rooms-katholiek kerk Christus Koning gebouwd in 1939-1940 naar ontwerp van de Amsterdamse architect H.M. Martens in opdracht van de rooms-katholieke Zuiderzeestichting te Warmond. De kerk is stilistisch verwant aan de architectuur van de Delftse School. De kerk heeft een bijzondere stedenbouwkundige situering aan de gebogen zuidzijde van de Prof. G. Molierestraat, één van de hoofdbrinken van de kern Wieringerwerf. De kerk is bij de inundatie van 1945 beschadigd. H.M. Martens
In 1932 gebouwd KERKGEBOUW met kosterswoning voor de Nederlands Hervormde Gemeente van Slootdorp, gesitueerd aan de oostzijde van de Brink. In 1946 na inundatieschade hersteld door architect G. van Hoogevest te Amersfoort, die vermoedelijk ook het oorspronkelijke kerkontwerp leverde. Het orgel is uitgesloten van de bescherming van rijkswege. Op L-vormig grondplan opgetrokken klein kerkgebouw met kosterswoning. De zaal kerk wordt afgedekt met een laag komend zadeldak met de noklijn in
Reeds in 1914 was voorgesteld om de gehele Wieringermeerpolder met slechts een stoomgemaal te bemalen. Dit gemaal zou bij Medemblik geplaatst dienen te worden. De Zuiderzeeraad, een adviescollege, bepleitte niet alleen meerdere gemalen, zij toonde zich ook een sterk voorstander van elektrische bemaling. Het is een ontwerp van de Haagse architect D. Roosenburg die in 1928 de opdracht hiervoor had gekregen. Het is een elektrisch aangedreven gemaal. Men had in
Een dieselgemaal met twee verticale centrifugaalpompen bij Den Oever. In tijden van dieselschaarste kon de Lely het werk aan en mocht de stroom uitvallen, dan was de Leemans nog paraat. Het gemaal werd in de dijk gebouwd als een grote betonnen bak die tot de droogmaking van het Wieringermeer voor een groot deel in het water stak. Alleen de ingang, de ramen en het dak kwamen boven de waterspiegel.
Aan de westzijde van de Molenweg gesitueerde BOERDERIJ uit 1935 van het in de Wieringermeerpolder toegepaste standaardtype M, waarbij woning en schuur een geïntegreerde, L-vormige eenheid vormen. De ruim teruggerooide boerderij staat met de noklijn van de schuur haaks op de weg. De aan de voorzijde gesitueerde woning staat evenwijdig aan de weg. De boerderij maakt deel uit van een reeks boerderijen van dit type aan weerszijden van de Molenweg.
De Wieringermeerpolder heeft diverse monumenten. Het zijn gebouwen met een geschiedenis, samen geven zij een goed tijdsbeeld van de wording en opbouw van de Wieringermeer sinds de drooglegging in 1930. Voor de onderwaterzetting op 17 april 1945 was hier nog geen sprake van. Alles was nieuw maar ondertussen is de polder al bejaard land van 90 jaar. De monumenten die we hieronder noemen zijn gebouwen waar men het ‘typische Wieringermeerbeeld’
Vlak na de onderwaterzetting waren de burgemeester en de raad in Lutjekolhorn gevestigd. Een noodsituatie. Het was een klein gebouwtje waar men de bestuurlijke taken verrichtte. In die tijd was G.G. Loggers burgemeester van de Wieringermeer. Noodraadhuis te Lutje Kolhorn Ze trokken later in de nieuw gebouwde Gemeentewerf aan de Verbindingsweg te Wieringerwerf; een kantoor annex woonhuis verschafte de burgemeester en de raad de ruimte om hun werk te kunnen
