“Ik was drie jaar toen mijn pleegouders mij een foto lieten zien. Dat zijn je vader en moeder, zeiden ze. Wat heeft ze een mooi, lief hoofd, zei ik. Het was 1946 en Leo Chlebowski, een broer van mijn moeder die in Israel woonde, wilde me laten overkomen zodat ik in de Joodse traditie en cultuur zou worden opgevoed. Mijn pleegouders wilden me echter niet laten gaan. De rechter moest
Op 8 november, de dag voor de Kristallnacht, werd er door de kinderen van de hoogste klas van de basis school Don Bosco 200 bollen gepland bij het Monument aan de Gran Pré Molierestraat in Wieringerwerf. Het 4 & 5mei comité was de promotor van deze actie. De dames van de Herdenkingssteentjes woonden de het planten ook bij. Een vertegenwoordiger van de Stichting Joodswerkdorp was ook aanwezig. De
De barakken eromheen zijn verdwenen, het gebouw staat leeg. Eind jaren dertig gonsde het terrein echter van bedrijvigheid. Honderden jonge, joods-Duitse vluchtelingen volgden er toen een opleiding om zich voor te bereiden op emigratie; vooral naar Palestina . Een van hen was Herta Stern. Het Joods Historisch Museum bezit een aantal brieven, kaarten en andere documenten van de jongeren in het werkdorp en met name van haar, waardoor we
Gert Laske herinnert zich alles alsof het gisteren gebeurde. De wijde polder van de Wieringermeer die zich deze ochtend baadt in de prille voorjaarszon, op de akkers is iedereen aan het werk. Plotseling wordt de stilte verstoord door motorgeluid. Laske zelf is bezig bij de Wieringerwaard-brug als hij zeven blauw geschilderde bussen ziet naderen die vooraf worden gegaan door een luxe personenauto. De stoet houdt halt. Wat later giert de
Aan het eind van de jaren dertig woonde er een jonge joodse jongen in Amsterdam die maar één ideaal had: emigreren naar Palestina om mee te helpen aan de stichting van een joods thuisland. We hadden nooit van zijn bestaan geweten, ware het niet dat zijn dochter zich in 2011 meldde bij een voor haar onbekende boer aan de Koggenrandweg en via via het balletje voor de Kroniek ging rollen.
Wieringerwerf, 3 maart 2018 – Film Toen eerde de honderdste geboortedag van de Zuiderzeewet uit 1918 met een serie unieke, zeldzame films over de voormalige Zuiderzee. Ook werden enkele gedichten voorgedragen. Zoals Wieringen 2 van Judith Herzberg. Judith Herzberg [* 1934] WIERINGEN 2 Er groeide niets hoogs, niet hoger dan gras. Tussen de halmen renden de kevers. Als het woei was er niets dat de wind kon bekeren.
De familie Teeling-Geers verzamelden van alles over de Wieringermeer. Ze hadden alles in hun huis “Geertheim” in Middenmeer opgeslagen, onder andere 45 fotoboeken, een kaartsysteem van 20 tot 30 duizend kaartjes vanaf 1930 tot 2000 met allemaal korte stukjes uit diverse kranten over alles en iedereen uit de polder en 21 dossiers met diverse onderwerpen. Dit groeide steeds verder uit en bracht hen op het idee om een Historische vereniging
De Wieringermeerpolder heeft diverse gebouwen met een monumentale status. Samen geven zij een goed tijdsbeeld van de wording en opbouw van de Wieringermeer sinds de drooglegging in 1930. De (rijks)monumenten tonen het ’typische’ Wieringermeerbeeld: gemalen, kantoorgebouwen, boerderijen en kerken. Elk gebouw heeft een korte beschrijving en foto ter herkenning. Ze staan op dit kaartje vermeld. Nb. Het kaartje is gebruikt tijdens Monumentendag 2013, maar ook nu nog goed te volgen.
Terug naar “Oude Glorie” Zo hebben zij op 09-08-2012 op de oude wijze graan gemaaid. Dit deden ze omdat ze tijdens de festiviteiten van het evenement ‘Wieringerwerf op Wielen’ van het volgend jaar 2013 een demonstratie zullen geven over het dorsen. Ze zullen daar vertegenwoordigd zijn met een oude dorsmachine en laten dan zien hoe men in vroeger tijd het graan dorste. Men maaide het graan met Graanmaaier- zelfbinder